Bazen ismin kulağa hoş gelmesinden ötürü anne babalar çocuğuna manasını bilmediği ya da yanlış bildiği isimler koyabiliyorlar. Bu yazımda dinen caiz olmayan, konulması tavsiye edilmeyen isimler hakkında konuşacağız.
Resul, Nebi, Cebrail, Azrail, Mikail ve İsrafil islam alimleri tarafından konulması tavsiye edilmeyen isimlerden biridir. Resul ve Nebi haberci olarak nitelendirilse de islam alimleri tarafından peygamberler için kullanıldığı için konulması tavsiye edilmez.
Alara, Rosa, İlayda: Gayrimüslim ismi olarak kullanıldıkları için konulması tavsiye edilmez.
Alev: Cehennemi çağrıştırdığı için peygamber efendimiz tarafından konulması uygun görülmemiştir.
Aleyna: Kuran’da geçse de alimler tarafından manası olmayan bir isim olarak tasvir edilir. İnternette yer alan manası ise Allah’ın iyi kulları olmasıdır.
Asiye: İsyan eden kimse
Bade: İçki demek
Belinay: İnternette Peygamber Çiçeği olarak geçse de alakası yok. Bölünmek anlamına gelmektedir. Bölünen ay manası taşır. Anlamsızdır.
Berre/Berra: Peygamber efendimi güzel olan bazı isimleri daha güzel anlamlarıyla değiştirdiği rivayet edilir. Berra; iyi insan, kusursuz, günahsız kimse anlamını taşır. Peygamber efendimiz ise bu ismi Zeynep ile değiştirdiği söylenir. Sebebi ise Berra isminin kendini beğenme gibi bir mana oluşabileceği için bu ismi taşıyan kişide karakter olumsuzluğu olabilme ihtimali söylenmiştir.
Bekir: Deve yavrusu
Cemre: Ateş parçası demek. Peygamber efendimizin bu ismi Cemile ile değiştirdiği söylenir.
Ceylin: Cennetin kapısı anlamı taşıdığı sanılır ama alakası yok. Cennetin 8 kapısı var bunlar; Salat, Cihad, Reyyan, Sadaka, Hac, Af, Eymen ve Zikir-İlim’dir. Ceylin İngilizce’deki Jaylin’in Türkçeleşmiş hali olup sakin demektir.
Ecrin: Allah’ın hediyesi sanılmaktadır ama alakası yok. Kökeni ecr’den gelir ecr ücret demektir.
Eflal: Cennet kapısı sanılmaktadır ama alakası yok. Yara, zarar, bozukluk anlamını taşır.
Efra: İşi gücü olmayan, boş gezen kişi demek.
Efsun; Sihir, büyü, üfürük, Sihirbazların tuzağı, Hile ile yapılan kötü işler anlamına geldiği ve Efsun’un İslamiyet’çe men ’edilmiş ve büyük günahlardan sayıldığı şeylerden birisi olduğu belirtilir.
İkra: Oku diye emretmek, selam göndermek ve kiraya vermek anlamına gelir.
İrem: Cennet bahçesi olarak biliniyor ama alakası yok. Allah’ın gazabına uğrayan sahte cennet anlamına gelir.
Jülide: Farsça’da dağınık demek. 15. yy’dan sonra perişan, dertli ve gamlı olarak da kullanılmıştır.
Kayra: Türk mitolojisinde tanrı demektir.
Kadir: Her şeye gücü yeten anlamındadır. Tek başına kullanılması tavsiye edilmez. (Abdulkadir, Abdülkadir)
Kezban: Yalancı
Lara: Latin mitolojisinde ölüm perisidir. Sır tutamadığı için dili kesilmiştir.
Minel: Cennetteki inci tanesi diye bir şey uydurulmuş ama uzaktan yakından alakası yok. Kuran’da geçer ama tek başına hiçbir anlamı yok.
Nilda: Cennet kapısındaki meleklerden birinin adı olduğu söylenir ama İspanyol/İtalyan kökenli bir isim olup savaşa hazır kadın anlamına gelmektedir.
Rabia: Dört (4) demek.
Sanem: Kafirlerin önünde ibadet ettiği put, heykel
Sude: Ezilmiş, dövülmüş, sürülmüş, Terleyen, Boyalı, sürmeli anlamına gelmektedir.
Suden: Peygamber efendimizin cennetteki en sevdiği ağaç olarak söylenir bu tamamen uydurmadır. Kuran’da başıboş ve sorumsuz anlamına gelir.
Talya: Yunan mitolojisindeki tanrıça. Allah’ın tek olduğunu inkar etmek anlamına geldiği için konulması tavsiye edilmez.
Tuana: ‘Cennet bahçesine düşen ilk yağmur damlası’ olarak sanıldığı, fakat Tuana isminin Arapça kökenli bir isim olmadığı için Kuran’da geçmediği ve cennet ile ilgili herhangi bir anlam taşıyamadığı ifade edilir.
Sanem/Senem: Put, Çok güzel kadın.
Samet/Samed: Tek başına kullanılması uygun değildir. Kimseye muhtaç olmayan demektir. Bu da sadece Allah’a mahsustur. (Abdulsamed, Abdülsamed vb.)